Hocam,

Sizin grubunuzdaydım çocuk cerrahisi stajında… Tabiî ki hatırlayamazsınız beni ama sizin grubunuzda olan diğer öğrencileriniz gibi bende unutmadım sizi. İlk gün gelmeden önce arkadaşlarımdan hakkınızda anlatılan hikâyeleri ve sorduğunuz her soruyu öğrenmiştim. Ben kendime olan aşırı güvenim nedeniyle her sorunuz cevaplayabilecegimi düşünüyordum. Ama sizinle karşılaştıktan sonra aslında çok da fazla bir şey bilmediğimin farkına vardım. İyi ki de bunu fark etmemi sağladınız… Aslında her şeyin tıptan ibaret olmadığını, sosyal yönümüzün de güçlü olması gerektiğini öğrendim sizden.

Bizim grupta başörtüsü takan bir arkadaşımıza Nur Suresi 40. ayeti, bana ve Hüseyin’e Varoluşcu yazarların isimlerini, Camus ve Sarte’ın romanlarının ayrıntılarını sorduğunuzu şokta intertsiyel mesafedeki laktik asit konsantrasyonunu, Stephan Hawking’in hastalığının ne olduğunu sorduğunuzu da halen bugün gibi hatırlıyorum.….Bende size 1=2 denkleminin nasıl ispatlanabileceğini göstermeye çalışmıştım. Ama siz bu denklemin ispatındaki temel hatayı görerek beni yine şaşırtmıştınız. O dönemde internet kullanımı bugünkü gibi yaygın değildi Türkiye de ama sizin odanızdaki bilgisayarda ve kütüphaneden başka internet kullanabildiğimiz bir yer yoktu ve siz bizi sadece birkaç gündür tanımanıza rağmen odamı ve bilgisayarı istediğiniz gibi kullanabilirsiniz deyip saşırtmıştınız hepimizi. Oysa biz hocaları ulaşılmaz ve odalarına girilmez insanlar olarak tanımıştık hep. Semra hoca ve sizin haricinizde pek kimseyle arkadaş gibi konuşamadık öğrencilik yıllarımız boyunca (Diğer hocalarım kızabilir ama bu maalesef böyleydi yada biz onlarla iletisim kuramiyorduk).

Simdi Fransada’yım bu ikinci gelişim buraya, ilki geçen yıl medikal abortus ile ilgili bir eğitim semineri idi. Bir hafta kalmıştım Paris’te ve sizin yazılarınızdaki yerleri aramıştım geldiğim ilk günlerde. Şimdi kazandığım uluslararası bir burs ile jinekolojik kanserlerin laparoskopik tedavisini öğrenmek için geldim ikince kez geldim Fransa’ya. Lille de ünlü bir jinekolog onkologla beraber çalışıyorum. Ve kızıyorum kendime neden sizin gibi bende Fransızca bilmiyorum diye. Bu konuda biraz hatalı buluyorum sizi, bizi neden Fransızca öğrenmeye motive etmediniz diye…. Zaman zaman yazılarınızı takip ediyorum internetten. Kalp krizi geçirdiğinizi öğrendiğim zaman ne kadar üzüldüm anlatamam. Dakika dakika yasadim Yüksel abinin size MI tanısı koymasını ve Mesut abinin size anjio yapış anını…Umarim simdi cok daha iyisinizdir ve sigarayi azaltmisinizdir .

Kendinize cok iyi bakin lutfen .Bu arada yazilarinizi gunceller yeni yazilarini eklerseniz cok mutlu olurum cunku sizin yazilarinizi okudugum zaman kendimi ogrencilik yillarimda hissediyorum ve sizin gibi bir hocam oldugu icin kendimi sansli sayiyorum. Daha once soyleyen oldu mu bilmiyorum ama sizin yazilarinizda Can Dundar benzeri bir tarz var. Eger isterseniz www.candundar.com.tr den karsilastirabilirsiniz

Saygılarımla.